Συγκριμένα αναφέρεται, ότι τέσσερα έτη μετά την ψήφιση του αρχικού νόμου...
3488/2006 - ο οποίος ήδη αντικαταστάθηκε από τον 3896/2010 - οι γυναίκες εξακολουθούν να υφίστανται σημαντικά εμπόδια στην εφαρμογή και την προώθηση της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών στην εργασία.
Η έκθεση διαπιστώνει, ότι η ενσωμάτωση της πολιτικής του φύλλου στη δημόσια πολιτική, (γνωστή ως Genter mainstreaming), η αξιολόγηση δηλαδή των επιπτώσεων που έχει στις γυναίκες και στους άνδρες οποιαδήποτε δράση συμπεριλαμβανομένης και της νομοθεσίας, βρίσκεται στα σπάργανα ενώ ακόμη και τα πολιτικά δικαστήρια δεν είναι επαρκώς εξοικειωμένα με αυτήν.
Και στον Δημόσιο Τομέα όμως, οι γυνάικες εξακολουθούν να υφίστανται διακρίσεις λόγω φύλλου, στους όρους προκηρύξεων για προσλήψεις και στις διαδικασίες πρόσβασης σε εκπαίδευση και κατάρτιση.
Εμπόδια, διαδικαστικά και νομοθετικά, εξακολουθεί να συναντά η προσπάθεια κατοχύρωσης σε όλο το εύρος της δημόσιας διοίκησης (π.χ Σώματα Ασφαλείας) της άδειας ανατροφής του παιδιού ως δικαίωμα και του πατέρα, και η δυνατότητα, στην πράξη, του να πάρει άδεια ανατροφής.
Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά τις άδειες ανατροφής παιδιού στο Δημόσιο, ο Συνήγορος, προτείνει:
α) Ενιαίο καθεστώς γονικών αδειών για όλες τις κατηγορίες των Δημοσίων Υπαλλήλων.
β) Κατάργηση των ρυθμίσεων, γενικών ή ειδικών, που παραβιάζουν τη αρχή της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών.
γ) Επιμερισμό της άδειας ανατροφής μεταξύ των εργαζομένων γονέων.
δ) Κίνητρα για τη χρήση της από τον πατέρα.
ε) Ευελιξία στον τρόπο χορήγησής της όπως π.χ δυνατότητα σώρευσης του μειωμένου ωραρίου σε ημέρες ρεπό.
Στον ιδιωτικό τομέα τώρα, η έκθεση επισημαίνει, ότι εξακολουθεί να παραμένει βασικό πρόβλημα το γεγονός ότι η εγκυμοσύνη και η μητρότητα αποτελούν τροχοπέδη στην απασχόληση των γυναικών και ότι δεν λαμβάνονται μέτρα για την επανένταξη των γυναικών στην αγορά εργασίας μετά από μακρές απουσίες, για λόγους μητρότητας.
Πηγή:http://www.zougla.gr/
