Σε μια άλλη ζωή, από έναν άλλο πλανήτη, τα ιερά τέρατα του Group B έγραψαν τη δική τους ιστορία και παραμένουν ένα από τα σπουδαιότερα θεάματα και ένα από τα μεγαλύτερα απωθημένα στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Όσοι τα πρόλαβαν εν ζωή ξέρουν γιατί, όσοι είναι πιο μικροί ας κάτσουν με...
καφεδάκι στo γραφείο και να διαβάσουν το κείμενο που σας ετοιμάσαμε…
BURNING ARCHIVE GROUP B
Πολυλογία: nmwisima
Πίσω στο 1982 λοιπόν κάποιοι ήμασταν αγέννητοι, κάποιοι μωρά με πάνες, κάποιοι πιτσιρίκια και παίζαμε στις αλάνες (και κάποιοι, όπως ο Στέλιος Κυθρεώτης ήταν ήδη 45 χρονών). Ήταν τότε που η FIA (Fédération Internationale de l'Automobile) δημιούργησε ένα καινούριο πλάισιο κανονισμών για τα αυτοκίνητα που μπορούσαν να συμμετέχουν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι. Γέννηθηκε έτσι μια καινούρια κατηγορία, το περίφημο Group B, στο οποίο συμμετείχαν μερικά από τα δυνατότερα και πιο γνωστά αυτοκίνητα ράλι της ιστορίας! Οι φοβερές ιπποδυνάμεις και η υψηλή ταχύτητα που ανέπτυσαν τα θηρία του Group B, στα χέρια μερικών από τους καλύτερους και πιο θρυλικούς χεράδες όλων των εποχών, δημιουργούσαν τις προϋποθέσεις για ένα θέαμα ανεπανάληπτο και μοναδικό. Δυστυχώς όμως ήταν υπεύθυνες και για μερικά πολύ σημαντικά ατυχήματα, με αποκορύφωμα το θάνατο του Χένρι Τοιβόνεν το 1986, που οδήγησε την αρχή του αθλήματος στην κατάργηση της συγκεκριμένης κατηγορίας, μόλις τέσσερα χρόνια μετά τη δημιουργία της. Όλα αυτά τα γεγονότα, γιγάντωσαν το θρύλο του Group B που είναι ένα από τα πιο πολυσυζητημένα θέματα στις αυτοκινητιστικές παρέες. Και όχι άδικα…
New Era!
Έχει σημασία η ιστορία, μας διδάσκει πώς να φερθούμε στο σήμερα και να ξέρουμε που πατάμε και που βρισκόμαστε για το μέλλον. Για να βρούμε τις ρίζες του Group B λοιπόν πρέπει να πάμε πίσω στη δεκαετία του ’70 και να βρούμε δύο άλλες κατηγόριες, το Group4 και το Group5. Το πρώτο αφορούσε αγωνιστικές εκδόσεις υπεραυτοκινήτων και το δεύτερο τα «Special Production Car» και πρωτότυπα. Για να πάρετε μια ιδέα, η θρυλική Lancia Stratos, Fiat 131 Abarth, Porsche 917 και Ford GT40 άνηκαν στις κατηγορίες αυτές. Και οι δύο αυτές κατηγορίες έμελλε το 1982 να αντικατασταθούν από το Group B.
Όταν το 1979 η Ομοσπονδία αποφάσισε να επιτρέψει την χρήση της 4κίνησης, οι περισσότεροι κατασκευαστές αντέδρασαν αρνητικά, θεωρώντας ότι το αυτξημένο βάρος και η πολυπλοκότητα μιας τετρακίνητης κατασκευής δεν θα μπορούσε να ανταγωνιστεί με κανέναν τρόπο την έως τότε κραταιά πίσω κίνηση. Η Audi όμως πίστεψε σε αυτή, και το 1980 κατέβασε στο Ράλι της Πορτογαλλίας δοκιμαστικά ένα Audi quattro (με κωδικό IN-NE 3) με υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα και τετρακίνηση. Το αυτοκίνητο με τον Χάνου Μίκολα στο τιμόνι και τον Άρνε Χερτζ συνοδηγό, αγωνίστηκε εκτός συναγωνισμού και σάρωσε πραγματικά τα χρονόμετρα «ρίχνοντας» περισσότερα από 30 λεπτά στο συνολικό χρόνο από τον επίσημο νικητή του αγώνα!
Το quattro αγωνίστηκε επίσημα για πρώτη φορά την ίδια χρονιά στο Ράλι της Αυστρίας και κέρδισε εύκολα, ενώ συνέχισε τις επιβλητικές εμφανίσεις καθ’ όλη την αγωνιστική σεζόν 80-81. Στις Χρυσές Σελίδες της αγωνιστικής ιστορίας άλλωστε έχει γραφτεί η νίκη της Audi στο Ράλι Σαν Ρέμο του 1981 με οδηγό την Μισέλ Μουτόν, την πρώτη γυναίκα που κέρδισε αγώνα του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλι. Ο τίτλος των κατασκευαστών παρόλα αυτά πήγε στα χέρια της Ford που με το πισωκίνητο Εscort και τον Άρι Βατάνεν πίσω από το τιμόνι επέδειξε αξιοθαύμαστη σταθερότητα. Ήταν όμως φανερό ότι η Audi είχε φέρει μια νέα εποχή που οδήγησε στην δημιουργία του Group B και η ιστορία είχε πλέον αλλάξει σελίδα…
Run like hell!
Η μεγαλύτερη διαφοροποίηση του Group Β και αυτό το οποίο το έκανε να ξεχωρίζει τόσο πολύ από τις υπόλοιπες κατηγορίες που είχαμε ως τότε γνωρίσει ήταν η ελευθερία στους κανονισμούς που φανέρωνε μια διάθεση της FIA για πειραματισμούς και αλματώδη εξέλιξη. Οι περιοριστικοί όροι για τα αυτοκίνητα Β ήταν ελάχιστοι όσον αφορά στο τι τεχνολογία μπορούσαν να υιοθετήσουν οι κατασκευαστές στους κινητήρες και στα σασί, στα υλικά αλλά και στις δεσμεύσεις. Μόλις 200 αυτοκίνητα παραγωγής χρειάζονταν για να πάρουν τα αγωνιστικά ομολογκασιόν, τα αμαξώματα ήταν πανάλαφρα και οι κινητήρες απέκτησαν τερατώδεις ιπποδυνάμεις. Κάπως έτσι δημιουργήθηκαν μερικά από το πιο extreme αυτοκίνητα που έχουμε δει ποτέ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι! Τα τερατώδη μακριά και κοντά Audi quattro, η Lancia S4, το Metro 6R4, το 205 T16 και το Ford RS200. Το quattro S1 είχε 507 άλογα από 2.110 cc ζυγίζοντας μόλις 1.090 κιλά, το κεντρομήχανο RS200 με το πλαστικό σασί απέδιδε σε κάποιες εκδόσεις έως και 850 άλογα,… Το θρυλικό 205 T16 της ομάδας Talbot με αρχηγό τον Ζαν Τοντ και οδηγούς τους Τίμο Σάλονεν και Γιούχα Κάνκουνεν κατέκτησε τα Πρωταθλήματα κατασκευαστών και οδηγών τις χρονιές ’85 και 86. Η Lancia με την θηριώδη 037 που ήταν πισωκίνητη κατάφερε να κοντράρει τους τετρακίνητους αντιπάλους της και να κερδίσει το Πρωτάθλημα Κατασκευαστών του 1983. Αργότερα η 037 αντικαταστάθηκε από την Delta S4 που είχε κινητήρα που συνδύαζε τούρμπο και κομπρέσορα για πρώτη φορά. Μαζί με τα φοβερά αυτά αυτοκίνητα έλαμψαν ίσως και οι σπουδαιότεροι οδηγοί αγώνων όλων των εποχών, αναλογικά πάντα με τις τότε συνθήκες, το ταλέντο τους ήταν γιγάντιο! Εκτός από αυτούς που έχουμε ήδη αναφέρει, μιλάμε για ονόματα όπως αυτά του Στιβ Μπλονκβιστ, του Βάλτερ Ρερλ, του Μπιόρν Βάλντεγκαρντ και του Μάρκου Άλεν… Ακόμα και έτσι όμως, τα πράγματα δεν πήγαν όπως θα έπρεπε.
Το τέλος των τεράτων
Ήταν το 1986 στο Ράλι της Πορτογαλίας. Ο Σάλονεν με το Peugeot T16 υπερασπιζόταν τον τίτλο του από τον Κάνκουνεν, τα Audi με 600 άλογα και νέα εμπρός πτέρυγα «γάζωναν», οι S4 των Τοιβόνεν και Άλεν και τα Ford των Μπλόμκβιστ και Γκρούντελ συμπλήρωναν μια από τις πιο ενδιαφέρουσες σεζόν. Στην ειδική Λαγκόα Αζούλ όμως, ο τοπικός ήρωα και πρωταθλητής Πορτογαλίας Γιοακίν Σάντος μετά από ένα γιαμπ, βρήκε το δρόμο κλειστό από τους υπεράριθμους θεατές, έχασε τον έλεγχο του Ford RS200 χτυπώντας τους θεατές. Τρεις σκοτώθηκαν και 31 τραυματίστηκαν, αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Τον Μάιο της ίδιας χρονιάς στο Γύρο της Κορσικής, η Lancia S4 του Τοϊβόνεν βγήκε από το δρόμο σε μια αριστερή και κατέληξε ανάποδα. Το καύσιμο από το ρεζερβουάρ χύθηκε πάνω στο καυτό μαντέμι της τουρμπίνας και μαζί με το κεβλάρινο αμάξωμα δημιούργησαν ένα φλεγόμενο μαυσωλείο για τον οδηγό και τον συνδοδηγό του Σάρτζιο Κρέστο. Κανείς δεν ήταν εκεί να βοηθήσει και το μόνο που βρέθηκε ήταν τα απανθρακωμένα σώματα και ο σκελετός του αυτοκινήτου. Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα χρόνο νωρίτερα, ένας άλλος οδηγός της ιταλικής εταιρείας, ο Ατίλιο Μπετέγκα είχε σκοτωθεί οδηγώντας μια 037, ενώ λίγο καιρό μετά το ατύχημα της Κορσικής ο τότε οδηγός της F1 Μαρκ Σούρερ έχασε τον έλεγχο του RS200 που οδηγούσε και σκοτώθηκε ο συνοδηγός του. Το αποτέλεσμα ήταν η FIA να καταργήσει άμεσα το Group B και για εμάς απέμειναν απλά κάποια θηρία που τρέχουν σε αγώνες Rallycross και κάποια βιντέκια…
Όσοι φίλοι του μηχανοκίνητου αθλητισμού δεν έχουν ακούσει τον ήχο ή δει τα περάσματα, με ταχύτητες άνω των 150 χιλιομέτρων, πέντε πόντους κοντά στους θεατές ψάξαμε και βρήκαμε μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα video που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο... Δυναμώστε τον ήχο και απολαύστε τα !!!